از اينكه يك عمر دارم با آدم احمق زندگي ميكنم حالم بده، از خودم ناراضيم
كه چرا توي اين مدت يك راه حلي براي خودم پيدا نكردم حلا بايد بشينم براي
عمر تلف شده ام حسرت بخورم . اگه يك آدمي بود كه لياقتشو داشت شايد
اينقدر دچار عناد نميشدم .از همون روز اول مشخص بود چه خانوتده ي
داغون و لاشي گيرم افتاده . تمام اين سالها خيلي در حق خودم كوتاهي كردم.
خودمو نمي بخشم . خدايا فقط از تو ياري ميخوام منو از اين شرايطي كه در
 اون قرار گرفتم نجاتم بدي . شوهرم يك احمق به تمام معناست ، اين حماقت
هاشو بارها تكرار كرده و ميكنه ومن هم از اون احمق تر كه نشستم نگاهش
ميكنم .خدايا نميدونم اين انتخابهام خداپسندانه بوده يا نه ، در هر صورت
در هر شرايطي سعي كردم گذشت كنم ولي از قانون برنده برنده دور بود.